این بنا به لحاظ موقعیت مکانی بین بازار و مسجد جامع شهر واقع شده است و همین مسائل حکایت از اهمیت حمام در بافت شهر داشته است .
در گذشته ارتباط حمام با بافت پیرامون از طریق معبری که در کنار
کارنسرای (سیمون) قرار داشت ، میسر می شد که بعدها یک ورودی بر روی خیابان
سید نظام درست کردند . پس از عبور از دالان (هشتی ورودی ) وارد قسمتی بنام
آبینه می شد که از سایر قسمتها مجلل تر بوده و تزئینات بهتری داشته است ،
سپس کفشها را در آورده و در قسمتی که بنام کفش کن که در زیر سکوی سر بسته
می باشد قرار می دادند و وارد سر بینه می شدند . این قسمت ( سر بینه )
مانند سکوی اطراف سر بینه را احاطه کرده و مشتریان لباسها را در آنجا در
آورده و در گوشه ای قرار می دادند . سپس پس از بستن لنگ ( لباس مخصوص حمام )
مجدداً وارد بینه شده و پس از گذشتن از یک دالان که به میاندر معروف است
وارد گرمخانه می شدند .

دالان میان در به توالت و اتاق تنظیف یا نظافت خانه ( اتاقی که برای
نظافت ، حجامت و حنابندان استفاده می کردند ) نیز راه داشت که بعد از آن به
صحن اصلی حمام یا گرمخانه منتهی می شد و با بالا رفتن از چند پله به یک
ورودی کوچک به صورت دولا وارد خزینه که گرمترین و مرطوب ترین قسمت حمام است
، می شدند . در قسمت وسط خزینه دیگی بزرگ بنام تیان قرار داشته در زیر
تیان کوره حمام به نامهای تون ، آتشدان و گلخن نیز معروف است قرار داشته
است . مشتریان حدود نیم ساعت در خزینه می مانند تا بدن خوب خیس بخورد . پس
از آن به گرمخانه مراجعه کرده شروع به شستشوی بدن می کردند و افرادی که
توانایی مالی داشتند از دلاک برای این کار استفاده می کردند بعد از شستن
بدن مجدداً وارد خزینه شده و خود را در آب می کشیدند . پس از اتمام استحمام
از همان مسیر که آمده بودند ، باز می گشتند . نوع پوشش حمام میرزا رسول
طاق گنبدی است و سوخت آن از مواد آلی تأمین و آب آن نیز از طریق قنات تامین
می شد .

این حمام در سال 1380 از طرف سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری
استان خریداری و مورد بهینه سازی و سازماندهی و مرمت قرار گرفت از سال 86
نیز اعتبارات سفر اول ریاست محترم جمهوری به استان و اعتبارات تخصصی
سازمان مرکزی و اداره کل موزه ها و مراحل تجهیز و تکمیل و راه اندازی آن
شروع شد و در حال حاضر آماده بهره برداری به عنوان موزه مردم شناسی می باشد
. در فضای 537 متر مربع این موزه در بخش سربینه و گرمخانه 23 پیکره ملبس
به زیباترین و متین ترین لباس عمومی اهالی منطقه ، مراسم جنابندان زنان و
نحوه استحمام مردان ( حجامت کننده ، حجامت شونده ، مشت و مال دهنده و . .
.) به همراه ابزار آلات مردم شناسی در معرض نمایش هستند . این موزه اولین
موزه مردم شناسی استان به این شیوه می باشد .
