فهرست مطالب
مقدمه
اصول
معماری و مذهب
بناهای شاخص
معبد آناهیتا
آتشکدههای دوره ساسانی
آتشکده آذرگشنسب
برج خاموشان
شهر دایرهای
قلعهٔ دختر
کاخ سروستان
پل تاریخی کوار
طاق کسرا
فلکالافلاک
تفاوت معماری ساسانی و هخامنشی
پانویس
منابع
معماری ساسانی اشاره به سبکی از معماری ایرانی دارد که در دوران ساسانیان
به اوج پیشرفت خود رسید. از بسیاری جهات، دوره سلسله ساسانی (۲۲۴-۶۵۱
میلادی) شاهد بیشترین دستاوردهای تمدن ایرانی بودهاست. همچنین سلسله
ساسانی آخرین امپراتوری بزرگ ایرانی قبل از تسلط مسلمانان بودهاست. در
حقیقت بسیاری از آنچه بعدها به عنوان فرهنگ و هنر اسلامی، معماری، نوشتار و
... اسلامی شناخته شد از ایران به جهان اسلام گسترده شد.
معماری ساسانی به وسیله استفاده گسترده از ملاط سنگ گچ و تکنیک های طاق
زنی مربوط به آن، شناسایی می شود. با وجود اینکه خشت از سال های قبل مورد
استفاده قرار می گرفت و ساختمان سازی با ملاط گچ، از دوره اشکانیان رواج
یافته بود، هردو از استانداردهای بالای معماری ساسانی محسوب می شدند. خشت
یکی از مصالح ساختمانی به جا مانده (به عنوان مثال: دامغان، استخر, حاجی
آباد، کیش، مدائن،کوه خواجه) و فقط بی دوامی آن،توجه ما را به ساختمان هایی
که به نحو مطلوب تری باقی مانده اند، معطوف می کند. در بین این مصالح،
لاشه سنگ و ملاط سنگ گچ، جزو تکنیک های غالب است.آجرکاری بارها برای طاق
زنی و گنبد زنی مورد استفاده قرار گرفته، ولی با این وجود تعدادی از بناها
وجود دارند که به طور کامل از آجر ساخته شده اند (به عنوان مثال: دستجرد،
ایوان کرخه، مدائن، تخت سلیمان) سنگ های ساختمانی تراش خورده نیز، گهگاهی
مشاهده می شود، خصوصا" در اوایل (بیشاپور، فیروزآباد، نورآباد، پایکولی) و
اواخر(طاق گرا، دربند، تخت سلیمان، کنگاور) دوره امپراتوری ساسانیان و به
نظر می رسد که الهام گرفته شده از غرب باشد (اچ وولف،1966،10)
و.......
